kızıl tilki

Kızıl tilki

Kızıl tilki (Vulpes vulpes), bayağı tilki olarak da bilinir, köpekgiller (Canidae) familyasının en yaygın tilkisidir. Avrupa'nın büyük bir farkla en sık rastlanılan köpekgildir. Bu yüzden Avrupa'da "tilki" (Fox, Fuchs vs.) denildiğinde neredeyse hep bu tür kast edilir.


Kızıl tilkinin bilimsel sınıflandırması

Âlem: Animalia (Hayvanlar)
Şube: Chordata (Kordalılar)
Sınıf: Mammalia (Memeliler)
Takım: Carnivora (Etçiller)
Alt takım: Caniformia (Köpeğimsiler)
Familya: Canidae (Köpekgiller)
Oymak: Vulpini (Asıl tilkiler)
Cins: Vulpes
Tür: V. vulpes

Binominal adı: Vulpes vulpes
(Linnaeus, 1758)

Kızıl tilki yavrusu

Kızıl tilkinin özellikleri

Kızıl tilki 75 cm uzunluğuna (+40 cm kuyruk), 40 cm boyuna ve 7–9 kg ağırlığa varır. Üst kısmı kızıl, alt kısmı beyaz, bacaklarının alt kısımları siyah renk olur. Renklerinde yöresel olarak farklar olabilir; bazen üst kısmı kavuniçi ya da kahverengimsi kırmızı ve alt kısmı kar beyazı ya da gri renk olabilir. Sırtında siyah bir çizgisi olan kızıl tilkiler ya da tamamen gri veya siyah renk olanlarına da rastlanılabilir.


Kızıl tilkinin dağılımı

Kızıl tilki çok geniş bir coğrafyada yaygındır; Avrupa, Asya, Kuzey Afrika ve Kuzey Amerika. 19'uncu yüzyılda İngilizlerin av hayvanı olarak Avustralya'ya götürmüş oldukları kızıl tilkiler orada çok hızlı yayılıp günümüze kadar hala önemli ekolojik bir sorun olmuş, Avustralya'nın birçok yerli küçük hayvanlarının neslini tüketmiştir.


Kızıl tilkinin yaşam alanı

Kızıl tilkinin yayılım haritası

Kızıl tilki çok farklı yaşam alanlarına ayak uydurabildiği için kendisine farklı alanlarda rastlanılabilir. Özellikle ormanlarda, kırlarda, tarlalarda yaşamayı tercih eder, ama şehirlerin kenarlarında ve hatta şehirlerin içlerinde günden güne daha sık kızıl tilkiye rastlanılmaktadır. Kızıl tilki şehirlerdeki güvercin, keme, fare ve tavşan popülasyonlarını kontrol altında tutar ve böylece insanlar için faydalı olur.


Kızıl tilkinin yaşam şekli

Kızıl tilkiler geceleri ava çıkan omnivor hayvanlardır. Yavrusuna avlamayı öğreten dişi tilkilerin haricinde genelde yalnız ava çıkarlar.


Kızıl tilkinin beslenmesi

Hızlı bir ısırık ile çoğunlukla kemiricilerden oluşan kurbanlarını öldürürler. Birçok ayrı küçük hayvanlar, bitkisel gıda ve leş ile beslenirler. Yuvalarını yerde kuran kuşlar, tavuksular, tavşanlar, Böcekler, balıklar ile de beslenebilirler. Çok nadir olarak geyik ya da domuz yavrularını avlarlar ve çok zor zamanlarda amfibyum ve sürüngen türleri de yiyebilirler. Tilkilerin kümeslere girip tavuk çalmaları da meşhurdur. Bazı tilkiler karayollarını takip eder ve otomobillerin ezdiği hayvanların leşleri ile beslenirler.

Kızıl tilki senenin büyük bir bölümünü yalnız geçirir. Orta Avrupa'da Ocak-Şubat aylarında, Güney Avrupa'da Aralık-Ocak aylarında üreme zamanlarıdır. Bu zaman sürecinde erkek tilki bir dişiye kur yapar ve onunla çiftleşir. Erkek hayvan dişinin yanında kalır ve yavruların bakımında yardım eder.

Vulpes vulpes- kafatası

50 gün süren bir gebelikten sonra 3-5 yavru dünyaya gelir (nadiren sadece 1 ya da 13 yavru olabilir). Yavrular ömürlerinin ilk iki haftası boyunca kördürler ve 4-6 hafta boyunca emzirilirler. Bir ay sonra ilk kez mağaradan dışarı çıkarlar.

Eğer dişi tilki herhangi bir nedenden dolayı ölecek olursa, yavruların bakımını erkek tilki yalnız başına da yürütebilir.

Yavrular dört hafta sonra annelerinden bağımsızlığa, ve 10 ay sonra üreyebilecek olgunluğa ulaşırlar. Bir yaşına varınca annelerini terk ederler. 12 yaşına kadar yaşayabilirler. üreme hayatı için önemlidir


Kızıl tilkinin doğal düşmanları

Doğal düşmanları vaşak, kurt, puhu ve kartal'ın yanında kızıl tilkiyi avlayan en büyük düşmanları insanlardır.

Kızıl tilki yavruları