fenilalanin

IUPAC adı
Phenylalanine
L-Fenilalanin (sol)   D-Fenilalanin (sağ)

Fenilalanin (Phe, F) beslenme açısından zaruri bir alfa-amino asittir. Fenilalanin doğada enantiomerik (moleküllerin aynada yansıması olan optik izomeri) iki formda bulunabilir, D- ve L-fenilalanin. Yan zinciri bir benzil grubundan oluşmaktadır. Bu amino asitin fenilalanin olarak adlandırılmasının nedeni, kimyasal yapısının, alanındaki hidrojenlerden birisinin fenil grubuyla değiştirilmesiyle olusturulmasıdır. Fenil grubundan ötürü, fenil alanın aromatik bir bileşiktir. Oda sıcaklığında beyaz ve toz şeklinde bir fiziksel bir hali vardır.

Bu yazıda ya da bilimsel makalelerde Fenilalanin L- ya da D olarak hiçbir ön ek almayarak sadece Fenilalanin diye bahsedilmişse, burada bahsi geçen L- Fenilalanin’dir.

Tanımlayıcılar
CAS numarası: 63-91-2
PubChem: 6140
SMILES: OC(=O)C1CCCN1
InChI: 1/C9H11NO2/c10-8(9(11)12)6-7-4-2-1-3-5-7/h1-5,8H,6,10H2,(H,11,12)/t8-/m0/s1
ChemSpider: 5910

Özellikler
Molekül formülü: C9H11NO2
Molekül kütlesi: 165,19 g·mol−1
Görünüm: Renksiz, katı, yaprak ya da çivi şeklinde.
Yoğunluk: 1,35–1,38 g·cm−3 (25 °C)
Erime noktası: 283–284 °C
Çözünürlük (su içinde): Suda kötü çözülür. (27 g·l−1 bei 20 °C)

Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, Standart sıcaklık ve basınçtadır. (25 °C, 100 kPa)

Fenilalaninin Doğada Bulunuşu
Fenilalanin protein ve peptitlerin yapı taşlarından biridir ve insanlar için esansiyel (yaşamsal,zorunlu) olarak adlandırılan amino asitler grubuna girmektedirler. Bu yüzden insandaki protein biyosentezinde aksaklıkların çıkmasını engellemek için besinlerle beraber yeterli miktarda vücuda alınmalıdır.

Diyette en iyi fenilalanin kaynakları yumurta, tavuk eti, karaciğer, sığır eti, süt, ve soyadır. Diğer kaynaklar ise ıspanak, yapraklı sebzeler, tofu, amarant ve acı bakladır.