benekli sırtlan

benekli sırtlan
benekli sırtlan
Benekli sırtlan (Crocuta crocuta), sırtlangiller (Hyaenidae) familyasından olan bir sırtlan türüdür. Bilimsel ismi Antik Yunanca'daki "krokoutas" sözcüğünden gelmektedir. Bu isim ilk defa Gaius Plinius Secundus tarafından kullanılmıştır. Crocuta crocuta ismiyle Alman doğabilimci Johann Christian Polycarp Erxleben tarafından tanımlanmıştır.


Benekli Sırtlanın Bilimsel Sınıflandırması
Âlem: Animalia (Hayvanlar)
Şube: Chordata (Kordalılar)
Sınıf: Mammalia (Memeliler)
Takım: Carnivora (Etçiller)
Alt takım: Feliformia (Kedimsiler)
Familya: Hyaenidae (Sırtlangiller)
Cins: Crocuta
Tür: C. crocuta
Binominal adı: Crocuta crocuta
Erxleben, 1777

Gambia'daki Abuko Ulusal Parki'nda bulunan bir benekli sırtlan (Crocuta crocuta).
Gambia'daki Abuko Ulusal Parki'nda bulunan bir
benekli sırtlan (Crocuta crocuta).
Benekli Sırtlanın Morfolojisi
Serengeti ve Zambiya'da yaşayan benekli sırtlanların ağırlığı 40,5–81,7 kg (erkek), 44,5–90 kg (dişi) arasında değişir. Boyu 95–150 cm civarındadır. Hızı koşarken saatte 60 km'ye çıkabilir.


Evrim
Benekli sırtlanın, diğer sırtlan türlerinden (başta çizgili sırtlan olmak üzere) Pliyosen Çağ'da, yani 1.8006-5.332 milyon yıl önce ayrıldığı düşünülmektedir. Sanılanın aksine köpekle değil, kediyle daha yakın akrabadırlar. Firavun faresiyle aynı kökene sahiptirler. Dişilerin hakim olduğu "Klan" denilen sosyal gruplar halinde yaşarlar.


Benekli Sırtlanların Coğrafi dağılım
Afrika'nın orta, doğu ve güney kesimlerinde yaygındır. Büyük Sahra Çölü'nün güney kesiminde, Kongo Deltası ve çevresinde oldukça yoğundurlar. Güneybatısı hariç Afrika kıtasının tüm güney bölgesinde bulunurlar.Dünyada 25 000 ila 40 000 ferdi kalmıştır.


Benekli Sırtlanların Avlanma ve Beslenmesi
Benekli sırtlanlar grup halinde avlanırlar. Avlanma teknikleri diğer yırtıcılara göre değişiktir. Büyük bir avı yakalarken, örneğin bir zebra ya da gnu, bir sırtlan hayvanın sırtına atlayarak ısırır. Diğeri de karnını ısırarak deşer ve iç organlarını canlı canlı çıkarır. Fakat bunu yapma sebepleri hayvanı fazla kovalayabilmek için kurtlar kadar dayanıklı olmamalarıdır. Bu yüzden avın işini oldukça hızlı bitirmelidirler. Zebra, gnu avlarlar ve diğer yırtıcı hayvanlardan çaldıklarıyla beslenirler. Çoğunlukla leşçil beslenseler de büyük hayvanları yakaladıkları da olur.

Yorum Gönder

Daha yeni Daha eski